| „ | Wyobraźcie sobie świat, w którym Ameryka Środkowa nie stałaby się polem bitwy; gdzie Stany rozwiązałyby problemy przestępczości, inflacji i narkotyzmu; gdzie zimna wojna zakończyłaby się demokratyzacją, nie następstwem skłóconych dyktatur…
— Dr Albert Harper[1]
|
” |
Nowe Stany Zjednoczone Ameryki, NUSA (od New United States of America) albo Stany Zjednoczone, USA, potocznie Ameryka – państwo składające się z 51 stanów oraz pomniejszych terytoriów na Ziemi[1]. W 2020 w stanach panowała jedna z największych na świecie nierówność dochodów; zaledwie 10% populacji kontrolowało 90% funduszy. 65% populacji żyło w niedostatku, a kolejnych 25 do 50 milionów to pozbawieni praw nomadzi i gansterzy, błąkający się pomiędzy opuszczonymi miastami[2].
Państwo było niestabilne od krachu ekonomicznego w 94., który przyczynił się do rozpadu amerykańskiego społeczeństwa i pozycji Stanów jako globalnego lidera. Następne lata znane były jako Upadek, którego następstwem była śmierć łącznie około stu milionów osób, spowodowanych zarazami, zmutowanymi wirusami, atomowymi atakami terrorystycznymi i załamaniem ekologicznym. Likwidacja NATO oraz polityka zagraniczna Gangu Czterech odizolowały Stany jeszcze bardziej, politycznie i ekonomicznie[2].
Całkowite zniszczenie amerykańskiej ekonomii, polityki i społeczeństwa stało się nieodwracalnie bolesne. Obciążeni przez długi, bezdomność i korupcję, wiele zbankrutowanych lokalnych rządów zwróciło się z prośbą o pomoc do korporacji, które zastąpiły wiele usług publicznych i funkcji politycznych[2]. Stany Zjednoczone mają silne relacje handlowe z Japonią i częstokroć uczestniczą w treningach z ich marynarką. W latach 2008 - 2009 Ameryka i Chiny podpisały traktat obronny.
Militech, jedna z największych megakorporacji na świecie, z siedzibą w Waszyngtonie, zdominowała większość polityk kraju, a kilku ostatnich prezydentów USA było byłymi prezesami Militech. Kraj przeznacza znaczną część swojego budżetu na militech, decyzję nie utrzymywaną w tajemnicy przed ludnością. Jednak walka o władzę trwa od dziesięcioleci, a Korporacja Arasaka kontroluje znaczną część gospodarki i ochrony Wolnych Państw. Zmiana nazwy kraju na Nowe Stany Zjednoczone nastąpiła między końcem Czwartej Wojny Korporacyjnej a 2040 r., kiedy to prezydent Elizabeth Kress przeprowadziła restrukturyzację narodu. Chociaż dopiero w 2053 r. kraj oficjalnie stał się znany jako NUSA. W 2069 roku prezydent Rosalind Myers zainicjowała Wojnę Zjednoczeniową, aby odzyskać Wolne Stany. Do 2077 r. NUSA była 24. największą gospodarką na świecie i posiadała jedynie niewielki wpływ na sprawy międzynarodowe.
Historia[]
II wojna światowa (1945)[]
Podczas obu wojen światowych Stany Zjednoczone próbowały zachować neutralność, ale ostatecznie stanęły po stronie aliantów. Podczas II wojny światowej to właśnie zbombardowanie Pearl Harbor przez Japończyków zmusiło Stany Zjednoczone do przystąpienia do wojny. Stany Zjednoczone opracowały broń nuklearną i użyły 2 z nich do zrzucenia broni nuklearnej na Japonię, skutecznie kończąc wojnę i rozpoczynając zimną wojnę z komunistycznym Związkiem Radzieckim.
Koniec zimnej wojny (1989 – 1994)[]
Pod koniec lat 80. było oczywiste, że Stany Zjednoczone borykają się z trudnościami. Większość norm społecznych rozpłynęła się pod wpływem wszechogarniającej fali konkurujących ze sobą grup interesu, mody podsycanej przez media i ogólnego światopoglądu „najpierw ja”. Upadek muru berlińskiego w 1989 r. był sygnałem końca zimnej wojny, która trawiła Stany Zjednoczone przez większą część XX wieku. Konflikt jednak wkrótce został wznowiony wraz z wybuchem pierwszej wojny środkowoamerykańskiej w 1990 r. Stany Zjednoczone zaangażowały się w działania interwencyjne w Panamie, Nikaragui, Hondurasie i Salwadorze. Siły zbrojne zostały wysłane, aby zabezpieczyć strefę Kanału Panamskiego przed byłym żołnierzem amerykańskim. marionetkowy dyktator. Rok 1991 przyniósł pyrrusowe zwycięstwo amerykańskiej inwazji na Irak. Traktat z 1992 r. był świadkiem powołania Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej i powstania eurodolara. Stany Zjednoczone odmówiły zaangażowania się w coś, co niektórzy nazywają „paranoicznym izolacjonizmem”. Ochronne cła europejskie i nieuczciwe praktyki handlowe negatywnie wpłynęły na amerykańską gospodarkę. Stany Zjednoczone zaangażowały się w antyEWG „cichą wojnę”. W tym samym roku, próbując zakończyć wojnę z narkotykami, amerykańska Agencja ds. Walki z Narkotykami rozprzestrzeniła na całym świecie kilka plag projektantów, których celem były rośliny koki i opium. Rządy Chile i Ekwadoru wkrótce upadły, a w obu Amerykach wybuchła zaciekła wojna narkotykowa pomiędzy dealerami wspieranymi przez Eurocorp a DEA. Protesty przeciwko wojnie skutkują zamieszkami w głównych miastach USA. Rok później kolumbijscy baronowie narkotykowi zdetonują małe taktyczne urządzenie nuklearne w Nowym Jorku, zabijając 15 000 osób. Do 1994 roku liczba bezdomnych na ulicach gwałtownie wzrosła do 21 milionów. Rewolucja techniczna jeszcze bardziej rozerwała gospodarkę, tworząc dwie radykalnie odmienne klasy – bogatą, zorientowaną technicznie i zdobywającą materialnie grupę profesjonalistów z korporacji; oraz niższą klasę, składającą się z bezdomnych, niewykwalifikowanych pracowników fizycznych.
Krach '94 i upadek (1994-2000)[]
Krach na światowej giełdzie w 1994 r. wpędził Stany Zjednoczone w poważną depresję. W ciągu dwóch lat Stany Zjednoczone opanowała bezdomność, bezrobocie i korupcja. Wiele samorządów miejskich ogłosiło upadłość lub upadłość. Kontrolowany przez machinacje Gangu Czterech – potężnego lobby składającego się ze społeczności wywiadowczej Stanów Zjednoczonych i bogatych przemysłowców – kraj pogrążył się w chaosie. W tym momencie co czwarty Amerykanin był bezdomny, a setki tysięcy zbuntowało się. Nomadzi pojawili się na Zachodnim Wybrzeżu i wkrótce rozprzestrzenili się po całym kraju wraz z pojawieniem się pierwszych gangów wzmacniających. Mając dość niezdolności rządu do rozwiązania kryzysu, obywatele zlinczowali setki obrońców w sprawach karnych. Aby utrzymać pokój, na ulice wysłano jednostki wojskowe. W tym czasie Richard Night założył firmę znaną jako Night International i zaczął planować idealne nowe miasto — środowisko, które byłoby kontrolowane i ostatecznie bezpieczne przed zniszczeniami rozdzierającymi świat. Założył społeczność miejską Coronado City w Del Coronado Bay w Kalifornii 17 sierpnia 1996 r. prezydent zginął w Kalifornii. Władze przejął wiceprezydent Harold Harrison Hunt.
Wprowadzono stan wojenny, rzutem na taśmę próbując zaprowadzić porządek. Na rozkaz Bandy wojsko wykorzystywało brutalne często wręcz nieludzkie metody tłumienia chaosu. Słynnym przykładem są tak zwane „Wypadki w Houston”, gdzie siły wojskowe na polecenie Bandy Czworga ostrzelały z dział maszerujących na miasto demonstrantów, którzy nie chcieli się rozejść, domagając się domów i jedzenia. Zginęły dwa tysiące ludzi. W wielu miastach, m.in. w Nowym Jorku,Chicago i San Francisco, wprowadzono godzinę policyjną, a wojsko bez pytania strzelało do każdego, kto wyszedł z domu po zmroku.Na ulicach pojawiły się także nieoznakowane i nieumundurowane siły federalne, potajemnie zmontowane z funkcjonariuszy DEA, Biura ds. Imigracji,federalnych służb więziennych oraz paramilitarnych grup najemniczych, opłaconych w sekrecie przez kilka wielkich Megakorporacji. Obecność tych jednostek jeszcze bardziej pogłębiła wrażenie, że siły rządowe składają się głównie z brutalnych osiłków,co najpierw wzbudziło protesty władz lokalnych i ich sojuszników, a następnie doprowadziło do czynnego oporu przeciw inwazji sił federalnych i wyrównanych bitew, w których stanowe bojówki i Gwardia Narodowa stawały przeciw wojskom najemnym.W międzyczasie w USA co chwila dochodziło do kolejnej katastrofy: Upadek, Bunty Nomadów(wtedy nazywane Buntami Bezdomnych), trzęsienie ziemi w Los Angeles i pierwsze oznaki pojawienia się Wyniszczającej Zarazy. Jednak nasiona buntu zostały zasiane i wkrótce były gotowe eksplodować.
W miarę zaogniania się konfliktu pomiędzy poszczególnymi stanami i Waszyngtonem, coraz więcej stanów zaczęło rozważać opuszczenie Unii.Proces rozpoczął się od miejsc takich jak Nowy Jorki Teksas, które w ramach strajku gospodarczego odmówiły płacenia podatków Waszyngtonowi.Następnie bunt przybrał formę blokad gospodarczych, a stany, protestując przeciw rządowi federalnemu, blokowały na swych granicach obustronny przepływ towarów.Impas brutalnie przełamano w 1998 roku, gdy podległa Bandzie paramilitarna „jednostka policyjna”, nie patyczkując się, przejęła kontrolę nad San Francisco, co doprowadziło do regularnej bitwy na ulicach pomiędzy mieszkańcami i siłami federalnymi.Gubernator wezwał na pomoc Gwardię Narodową,która w sporze stanęła po stronie miasta. W odpowiedzi siły paramilitarne, operując pod auspicjami rządu federalnego, spróbowały opanować stolicę stanu, Sacramento. Wtedy Kalifornia obwieściła, że administracja waszyngtońska od tej pory nie ma już władzy nad tym stanem, i oficjalnie wystąpiła z Unii.
Amerykańskie siły zbrojne, które od dłuższego czasu żałowały wsparcia działań Bandy Czworga, odmówiły udziału w wojnach o sukcesję, nawet gdy władze Kalifornii wysadziły w powietrze przełęcze łączące stan z północą Nevady (autostrady między-stanowe 80 i 15) i Arizoną (autostrady międzystanowe 10 i 40).Na tym etapie kolejne stany odrzuciły zwierzchnictwo władz federalnych i obwołały się „Wolnymi Stanami”. Siły zbrojne, po otrzymaniu od Bandy rozkazów odbicia kraju, wzruszyły ramionami, stwierdzając „Hej, my tu widzimy prawa do działania”, i zniesmaczone wycofały się do swych baz. I tak Wolne Stany pozostały wolne.
Kryzys na Bliskim Wschodzie w 1997 r. zmniejszył światową podaż ropy o połowę; powodując gwałtowny wzrost cen w USA. Rok później neoluddyści zbombardowali lotniska, fabryki, autostrady i terminale transportu zbiorowego w całym kraju. Susza w 1998 r. zamieniła Środkowy Zachód w wyschnięte łąki, zagrażając dostawom żywności w USA i kończąc rodzinne gospodarstwo rolne. W tym samym roku w Los Angeles doszło do trzęsienia ziemi o magnitudzie 10,5, w wyniku którego zginęło około 65 000 osób, a 35% miasta zostało zalane przez ocean. Do 1998 roku Korporacja Arasaka osiągnęła sukces w budowie biur regionalnych i zapewnieniu większej liczby miejsc pracy dla Amerykanów.
Secesja pozbawiła Bandę Czworga kluczowych zasobów, więc klika wróciła do punktu wyjścia czyli zaczęła planować kolejną wojnę. Tym razem,wykorzystując najnowsze odkrycia z dziedziny cybernetyki i czipy interfejsowe, użyto oddziałów przystosowanych do walki w południowoamerykańskich dżunglach. Armia amerykańska, zmęczona walką z własnymi obywatelami i bardzo niechętna pomysłowi ponownego wprowadzenia stanu wojennego w Wolnych Stanach, z entuzjazmem dołączyła do próby ponownej pacyfikacji państw Ameryk Południowej, w konflikcie upatrując też okazji do przetestowania nowych „cyber superżołnierzy”. I tak dziesięć tysięcy żołnierzy, wielu w różnym stopniu„scyberowanych”, ruszyło do walki na pokładach bojowych aerodyn (w żargonie wojskowym zwanych„avałkami”), pakując się w paskudny konflikt z baronami narkotykowymi, najemnikami z Europy i Neo-Rosji, oraz zwykłymi mieszkańcami, którzy mieli już serdecznie dość wizyt „gringo” z północy.Z początku nowa wojna szła całkiem dobrze.Jednak gdy zaczęła się przeciągać i znów przypominać powtórkę z Wietnamu, te stany, które wciąż należały do Unii, zaczęły głośno protestować. Nikt nie chciał kolejnej wojny Waszyngtonu z jakimś dalekim państewkiem, gdy tak wiele bolączek trapiło kraj.Gdy wreszcie słynny Media sieci WNS, Tesla Johanneson, ujawnił tajne zapisy rozmów NSA z czasów pierwszego konfliktu w Ameryce Środkowej, było – jak to się mówi – pozamiatane. Ciężko uzbrojone tłumy ruszyły na Kapitol, wspierane przez jednostki wojskowe, które miały wszystkiego serdecznie dość, a także przez najemników z Megakorporacji amerykańskich i europejskich.Pozbawiona zasłony tajemnicy, Banda Czworga rozpierzchła się. Jednak każdego spiskowca udało się odnaleźć. Wściekły tłum dopadł prezydenta Hunta na skraju bagien Florydy w 2003 roku i spalił żywcem przy powszechnym aplauzie. Pozostałych członków Bandy Czworga spotkał taki sam albo i gorszy los. Gdy fala reform zmiotła resztki po spisku, pojawiła się kwestia wyboru nowego prezydenta kraju.Ponieważ Spiker Izby Reprezentantów był w szpitalu,a następne trzy osoby w kolejce do tytułu odmawiały jego przyjęcia, fotel w Gabinecie Owalnym przypadł Sekretarzowi Obrony, Johnowi Sewardowi.
Początek XXI wieku[]
Strach przed Y2K doprowadził do powstania Kultów Milenijnych, co doprowadziło do masowych orgii samobójstw i przemocy 1 stycznia 2000 roku. Później tego samego roku w północno-zachodnich Stanach Zjednoczonych szalały potężne burze ogniowe, niszcząc miliony akrów upraw i użytków zielonych. Plaga wyniszczająca, która nawiedziła Amerykę i Europę, zabiła szacunkowo 14 milionów ludzi, zanim w Japonii ostatecznie stworzono szczepionkę. W 2001 roku utworzono WorldSat i sieć, radykalnie zmieniając amerykańską i globalną komunikację, biznes i kulturę na nadchodzące dziesięciolecia. Napięcie między ZSRR a Stanami Zjednoczonymi wzrosło po tym, jak zmutowany wirus roślinny zniszczył uprawy w Kanadzie i ZSRR. Uprawy amerykańskiego agrobiznesu przetrwały dzięki nowemu biologicznemu przeciwdziałaniu. ZSRR oskarżył Stany Zjednoczone o wojnę biologiczną. To, w połączeniu z kontynuacją polityki „imperium zła” z czasów zimnej wojny, ostatecznie doprowadziło do ataku Stanów Zjednoczonych na radziecką platformę zbrojeniową MIR XIII w 2008 r. Interweniowała Europejska Agencja Kosmiczna, co doprowadziło do sześciogodzinnej wojny orbitalnej pomiędzy „Eurosami” " i "Yankesi". Colorado Springs zostaje zniszczone, gdy kamień z Tycho Massdriver ląduje na mieście; ostatecznie doprowadziło do ustanowienia niepewnego pokoju. W pierwszej dekadzie XXI wieku duży japoński konglomerat Arasaka Corporation wykupywał wiele małych bankrutujących firm, a także oferował tysiącom Amerykanów miejsca pracy w Stanach Zjednoczonych. Arasaka poczyniła znaczne inwestycje w swój amerykański oddział i była także jedną z wiodących megakorporacji, które zainwestowały w marzenie Richarda Nighta o idealnym mieście. Saburo Arasaka dał się poznać jako człowiek ludu, ktoś, kto stawał w obronie narodu amerykańskiego, gdy rząd go zawiódł. Sam Saburo odwiedził wiele fabryk i amerykańskich miast, aby pogratulować i spotkać się z amerykańską opinią publiczną, pomagając jej zyskać poczucie dawnego dobrobytu. W 2003 roku rozpoczęła się druga wojna środkowoamerykańska, która szybko przekształciła się w całkowitą katastrofę dla Stanów Zjednoczonych, co doprowadziło do poważnych reform i obalenia Gangu Czterech w wyniku kontr-zamachu armii/CIA. Waszyngton został otoczony przez walczące oddziały wojskowe pozostałości Gangu. Jednakże elementy Gangu zostały całkowicie wyeliminowane dopiero cztery lata później, chociaż do tego czasu duża część Gangu została już sprzedana korporacjom. Wysiłki na rzecz przywrócenia rządów demokratycznych zostały wstrzymane, gdy 5 listopada 2005 r. został zamordowany kandydat na prezydenta Henry Jacobi. Dowody wyraźnie wskazywały na zaangażowanie i podżeganie firmy Mantoga, Inc. 17 listopada 2005 r. korporacja miała cztery godziny na całkowite opuszczenie Stanów Zjednoczonych i ostatecznie została zniszczona przez armię Stanów Zjednoczonych w operacji Big Stick po odmowie. Wydarzenie to stało się później znane jako incydent w Mantodze. W 2009 r. ESA wykryła i udaremniła nieudaną próbę przejęcia stacji kosmicznej Crystal Palace przez wspieranych przez USA terrorystów po tym, jak w ramach ostrzeżenia zrzuciła ona kolejną skałę orbitalną u wybrzeży Waszyngtonu. W 2012 roku w Chicago na skutek bioplagi zginęło ponad 1700 osób, miasto pozostało w ruinie. W tym czasie poszczególne stany zaczęły odrywać się od głównej części kraju. Władze lokalne miały dość nieskutecznych i dyktatorskich działań biurokratów w Waszyngtonie, a także ujawnionych machinacji Gangu CzterechPierwszą była Kalifornia na północy, a później na południu, następnie Teksas, Oregon, Waszyngton, a następnie Północna i Południowa Dakota. Te nowe „Wolne Stany” ustanowiły własne prawa, porozumienia handlowe i nie wysyłały już zebranych podatków z powrotem do Waszyngtonu.
Następstwa 2010 roku[]
Podczas ogromnego zamieszania w ogarniętej walkami stolicy wiele Wolnych Państw skorzystało z okazji, aby się odłączyć, co doprowadziło do masowego wzrostu praw państw jako całości. Ponieważ większość stanów Unii potrzebowała siły militarnej, aby stłumić zamieszki i przemoc Nomadów, po prostu „znacjonalizowały” elementy rezerwy wojskowej oprócz wszystkich elementów Gwardii, które i tak znajdowały się pod dowództwem lokalnego gubernatora. Te armie państwowe były skłonne współpracować z rządem wojskowym w zakresie egzekwowania prawa i innych działań wojskowych, o ile kwestia dotyczyła bezpośrednio danego państwa. Pozostaje to prawdą do dnia dzisiejszego. Te stany byłych Stanów Zjednoczonych szybko zrozumiały, że bez rządu federalnego są same. W następstwie upadku stany nie były w stanie poradzić sobie bez ogromnego wsparcia, jakie zapewniała im federalna podstawa opodatkowania. Bez wsparcia zapanował chaos. Pomyśl przez chwilę o Ameryce sprzed upadku. Prawie trzydzieści procent obywateli otrzymywało jakąś pomoc federalną, kiedy wszystkie federalne programy społeczne zostały wstrzymane: Medicare, Medicaid, bony żywnościowe, opieka społeczna, bezrobocie, zabezpieczenie społeczne, dotacje i kontrola cen, wszystko. Weź pod uwagę zniszczenia. To był tylko ułamek szkód wyrządzonych Ameryce podczas upadku. Po prostu wszystko, co rozumieliśmy na temat funkcjonowania społeczeństwa, przestało mieć zastosowanie. Do roku 2000 zginęło 100 milionów ludzi, a nie mniej niż 25–50 milionów zostało pozbawionych praw wyborczych, bezdomnych nomadów – lub gorzej (tj. dopalaczy).
Nowa Ameryka w latach 2020[]
Życie w Ameryce w czasie stanu wojennego było jednym z najkrwawszych okresów w historii ludzkości. W porównaniu z tym czystki stalinowskie pod koniec lat czterdziestych wypadają blado. W ciągu zaledwie piętnastu lat zginęło ponad 100 milionów Amerykanów. Wojna w Wietnamie kosztowała życie tylko 3 000 000 ludzi i trwała ponad trzydzieści lat. Amerykanie umierali z powodu przemocy, zarazy lub głodu. Większości tych zgonów można było uniknąć, gdyby państwa ze sobą współpracowały. Kraj nadal miał wystarczające zasoby, aby się wyżywić, choć nie w takim stylu, do jakiego był przyzwyczajony. Poszczególne państwa, przestraszone i głupio pewne swojej nowej siły militarnej, gromadziły własne zasoby. Surowa polityka graniczna i ogromne cła doprowadziły do katastrofy. Inne problemy jeszcze bardziej pogorszyły sytuację. Na początku upadku wiele stanów było domem dla dużej liczby nieproduktywnych obywateli. Najbardziej ucierpiały Floryda i Nowy Jork. System opieki społecznej szybko osiągnął stan wyczerpania. Stany, które na początku wprowadziły rygorystyczne kontrole, takie jak Kalifornia, Teksas, Utah i Nevada, były znacznie lepiej przygotowane na radzenie sobie z przedłużającym się kryzysem. Jednak wiele stanów po prostu próbowało chować głowę w piasek. Wielu uważało, że kryzys szybko się zakończy; to nie mialo miejsca. Chociaż wiele innych stanów wkrótce wprowadziło systemy podobne do standardowego procesu identyfikacji obywateli NorCal do 1998 r., było już zdecydowanie za późno. Do roku 2000 ponad 150 000 000 zostało pozbawionych praw wyborczych. Prawdopodobnie 75% z nich zmarło.
Następstwa czwartej wojny korporacyjnej (2022–2045)[]
Stany Zjednoczone utraciły status superpotęgi. Funkcjonalnie stała się dyktaturą kierowaną przez prezydent Elizabeth Kress, byłą prezydent Militech, i tak było od czasu wprowadzenia przez nią stanu wyjątkowego podczas Czwartej Wojny Korporacyjnej. Chociaż wybory lokalne zostały później wznowione, nie było wyborów krajowych i nie odbędą się, dopóki nie zostanie zawarty traktat między Wolnymi Stanami a tym, co pozostało z Nowych Stanów Zjednoczonych. Wojsko było teraz zorganizowane w Połączone Grupy Operacyjne (COG); które były grupami zadaniowymi łączącymi samoloty, statki, piechotę i zbroję. którego główną misją było radzenie sobie z zagrożeniami dla interesów rządu federalnego i korytarza BosWash (Boston–Waszyngton). Kilku COGS oderwało się i stało się armiami najemników, działającymi jako dobrze uzbrojeni rabusie lub rządzący własnymi mini-królestwami. Nowe Stany Zjednoczone połowy XXI wieku były podobne do tych pod koniec XIX wieku. Rząd federalny z siedzibą w Waszyngtonie kontrolował „cywilizowane” wschodnie wybrzeże. Działa jako samorząd regionalny korytarza BosWash. Rząd federalny nadal składał się z tych samych trzech organów (wykonawczej, sądowniczej i ustawodawczej), ale za rzeką Mississippi miał niewielką władzę lub nie miał jej wcale, a prawie wszyscy jego członkowie pochodzili ze Wschodu lub Środkowego Zachodu. Na zachód od rzeki Mississippi znajdował się „Dziki Zachód”, a od Seattle do Meksyku rozciągało się Zachodnie Wybrzeże nieposiadające osobowości prawnej. Terytoria te były w zasadzie samodzielne i zatrudniały armie najemników lub lokalne bojówki, aby utrzymać pokój. Powiązany system bloków władzy i lokalnych frakcji utrzymywał rozrost Nocnego Miasta. Na zachodnim wybrzeżu znajduje się Konfederacja Pacifica, luźny związek utworzony przez Północną Kalifornię, Kolumbię Brytyjską, Oregon, Waszyngton i Idaho. Na ich terytorium znajdowało się kilka głównych amerykańskich baz wojskowych, które posiadały stałą dzierżawę, ale które sprawowały niewielką kontrolę nad miejscową ludnością. Pacifica Confed była zajęta odbudową swojej infrastruktury. Night City było w stanie przetrwać jako wolne „państwo-miasto” dzięki sojuszowi, funkcjonując dla nich jako strefa wolnego handlu.
Nowa konstytucja i kolejne lata (2050-2060)[]
W dniu 4 lipca 2053 r. konstytucja NUSA została ratyfikowana, wyznaczając oficjalny początek Nowych Stanów Zjednoczonych Ameryki. Elizabeth Kress ustąpiła ze stanowiska prezydenta po 35 latach, pozostawiając swoje stanowisko rządowi tymczasowemu w ramach przygotowań do nowych wyborów. Podczas swojej długiej kariery Kress została ponownie wybrana łącznie dziewięć razy, stając się pierwszym prezydentem Nowych Stanów Zjednoczonych, zanim ostatecznie opuściła stanowisko na rzecz swojego następcy, Davida Whindama, który został drugim prezydentem Nowych Stanów Zjednoczonych Ameryki. Whindam wywodził się z korporacji .
W 2065 roku Rosalind Myers została trzecim prezydentem w krótkiej historii NUSA i drugą kobietą na tym stanowisku. Swoją kadencję rozpoczęła od propozycji zjednoczenia wszystkich stanów, co było starą ambicją federalistów. Pomysł ten został ostatecznie zrealizowany po jej reelekcji w 2069 roku
Wojna zjednoczeniowa (2069–2070)[]
Wojna Zjednoczeniowa, czasami nazywana Wojną Metalową, była konfliktem zbrojnym pomiędzy Nowymi Stanami Zjednoczonymi Ameryki (NUSA) a sojuszem odłączonych państw, znanym jako Wolne Stany. Wojna rozpoczęła się w styczniu 2069 r. i zakończyła w czerwcu 2070 r. Pod koniec 2069 r. nowo wybrana prezydent NUSA Rosalind Myers przedstawiła program zjednoczenia mający na celu rozszerzenie federalnych rządów na zbuntowane Wolne Stany pod pretekstem wzmocnienia narodu. Większość niepodległych państw sprzeciwiała się zjednoczeniu. Radny Lucius Rhyne obawiał się, że konflikt wkrótce dotrze do Night City i poprzez swoje kontakty i powiązania błagał Korporację Arasaka o powrót i ochronę przed inwazją. O świcie zbliżającej się inwazji na Night City, Arasaka przybył na czas z supersamochodem do zatoki Coronado, zmuszając wojska NUSA i Militech do odwrotu. Po interwencji Arasaki NUSA i Wolne Stany podpisały w Arvin w Południowej Kalifornii traktat znany jako Traktat Zjednoczeniowy, kończący wojnę zjednoczeniową. Traktat zapewniał, że Wolne Stany pozostaną autonomiczne, ale będą musiały uczestniczyć w nowym rządzie federalnym, a działania wojenne między nimi będą musiały ustać. Prezydent Myers zgodziła się na ten traktat, ponieważ obawiała się, że rosnące zaangażowanie Arasaki może przerodzić się w konflikt, na który Nowe Stany Zjednoczone nie mogły sobie pozwolić. Obie strony ogłosiły zwycięstwo; Wolne Stany zachowały niepodległość, a NUSA wierzyła, że są bliżej niż kiedykolwiek zjednoczenia Ameryki. Chociaż wojna zjednoczeniowa została oficjalnie zakończona, wiodące oprogramowanie analityczne AI przewiduje, że kolejna „gorąca wojna” prawdopodobnie wybuchnie do 2080 r. ze współczynnikiem pewności wynoszącym 74%.
Niepokój (2077)[]
Do 2077 roku stosunki między NUSA a Wolnymi Stanami jedynie się pogorszyły. Po samobójczych zamachach bombowych w bazach NUSA w Nowym Meksyku i Oklahomie prezydent Myers otwarcie oskarżył Republikę Teksasu (która nie podpisała traktatu i zachowała niezależność) i nakazał odwetowe zamachy bombowe na lotniskach w teksańskich miastach Wellington i El Paso. Obie strony wyraziły chęć uniknięcia konfliktu, ale bukmacherzy oceniają ryzyko wybuchu wojny granicznej w najbliższej przyszłości na 3 do 1. Na Alasce zbiory kukurydzy spadły o 80% w porównaniu z ubiegłorocznymi plonami w 2076 roku. Władze lokalne były zobowiązane dostarczyć Biotechnice prawie 80 milionów buszli swoich zbiorów. Arasaka mógł teraz ponownie funkcjonować w NUSA, jednak jego wpływy nadal rozciągały się tylko na Wolne Stany i Nocne Miasto. NUSA była pod kontrolą prezydenta Myersa, byłego dyrektora generalnego Militech. Powszechnie było wiadomo, że NUS jest największym klientem Militech, a wraz z nim korporacja stała się bardzo potężna, mając dużą kontrolę nad krajem. Wielu Amerykanów sprzeciwiało się pomysłowi ponownego wyboru Meyersa w obawie, że kraj będzie służył tylko ich dostawcom. Zachodnie Stany Korporacyjne (WSC) ujawniły, że nowy program wizowy dla osób, które planują przeprowadzkę, będzie musiał najpierw znaleźć sponsora spośród firm sponsorowanych przez WCS. Po dwudziestoletnim okresie zatrudnienia w WCS posiadacze wizy mogli następnie uzyskać prawo do stałego pobytu, zezwolenia na zawarcie związku małżeńskiego i zezwolenia na jedno dziecko. W Detroit miasto osiągnęło nowy szczyt gospodarczy po dziesięcioleciach upadku. Liczne wysypiska śmieci, opuszczone budynki i strefy przemysłowe miasta wzbogaciły się w zasoby niezwykle cenione w gospodarce lat 70. XXI wieku. Tysiące migrantów zaczęło przenosić się do Detroit w poszukiwaniu starej technologii produkowanej z przełomu XIX i XX wieku. Stało się tak pomimo niebezpiecznych warunków i przemocy gangów w granicach miasta. Militech ogłosił plany budowy nowej kolonii na Marsie. Proponowany obiekt miałby pomieścić obszary mieszkalne, naukowe i przemysłowe. Dalej na zachód Night City znalazło się w niepewnej sytuacji. Choć po wojnie zjednoczeniowej Night City stało się niezależnym miastem-państwem, znajdowało się pomiędzy Północną Kalifornią, najpotężniejszym militarnie z Wolnych Stanów, a Południową Kalifornią, zagorzałym zwolennikiem NUSA. Oficjalna polityka Night City polegała na próbach unikania zaangażowania w zaciekłą rywalizację między obiema Kaliforniami i ignorowaniu propozycji NUSA podczas aneksji, ale obywatele stopniowo ulegali polaryzacji między retoryką niepodległościową i pro-NUSA.
Wpis do bazy danych[]
Pierwotne Stany Zjednoczone Ameryki - podzielone przez zaciekłe konflikty wewnętrzne i rozciągnięte przez siły dysydenckie - ostatecznie rozpadły się na mieszankę walczących ze sobą stanów i rozległych, opuszczonych terytoriów. Ale kiedy kurz w końcu opadł, a katastrofa stała się nową normalnością, dawne marzenia o jedności i dumie narodowej ponownie zjednoczyły się pod nowym i ulepszonym sztandarem z gwiazdą, za którym stoją Nowe Stany Zjednoczone Ameryki (NUSA). Rosalind Myers, urzędująca prezydent Unii, jest piekielnie zdeterminowana, by podporządkować sobie resztę kraju, bez względu na koszty. Rząd Myers jest wspierany militarnie przez Militech, tak bardzo, że trudno powiedzieć, gdzie kończy się państwo, a zaczyna korporacja. Pod tym względem niewiele się zmieniło.
Oficjalny początek Nowych Stanów Zjednoczonych Ameryki wyznacza ratyfikacja konstytucji kraju, która miała miejsce 4 lipca 2053 roku. Wtedy to Elisabeth Kress, rządząca krajem przez 35 lat, przekazała władzę rządowi tymczasowemu w ramach przygotowań do wyborów. Rosalind Myers była trzecią osobą na fotelu prezydenckim, a także drugą kobietą na tym stanowisku. Swoją pierwszą kadencję rozpoczęła od przedstawienia programu zjednoczeniowego, który miał spełnić odwieczną ambicję federalistycznego rządu NUSA - zjednoczenia wszystkich stanów. Separatystyczne terytoria oczywiście niechętnie powróciły pod gwiaździsty sztandar, co doprowadziło do wybuchu wojny zjednoczeniowej w 2069 roku. Konflikt zakończył się podpisaniem Traktatu Zjednoczeniowego, który gwarantował Wolnym Stanom zachowanie autonomii pod warunkiem przyłączenia się do nowego rządu federalnego.
Centrum władzy NUSA znajduje się w megamiastach na północnym wschodzie kraju, określanych zbiorczo jako Plex i obejmujących obszary od Bostonu na północy po Waszyngton na południu. Trzecia - co nie znaczy, że ostatnia - kadencja prezydent Rosalind Myers dobiega końca. Chociaż oficjalny system polityczny kraju pozostaje demokracją, ciągła dominacja jednej partii (Partii Federalistycznej) od 2053 roku i surowe ograniczenia bezpieczeństwa narodowego sprawiają, że NUSA w rzeczywistości bardziej przypomina autorytarne państwo policyjne
Geografia, klimat i środowisko[]
Stany Zjednoczone są jednym z największych krajów na Ziemi pod względem powierzchni, plasując się w pobliżu Rosji i Chin. Nizina przybrzeżna wybrzeża Atlantyku ustępuje miejsca lasom liściastym i Appalachom. Appalachy oddzielają wschodnie wybrzeże od Wielkich Równin i rzeki Missisipi na środkowym zachodzie. Dalej na zachód leżą Góry Skaliste; na ich południu leży pustynia południowo-zachodnich stanów; na ich północy leżą wilgotne, umiarkowane lasy stanów Oregon i Waszyngton.
Pod koniec XX wieku korporacyjna eksploatacja i krótkowzroczna polityka zdegradowały warunki środowiskowe w Ameryce i na całym świecie. Kwaśne deszcze i zmieniający się klimat utrudniały uprawę roślin, utrzymanie żyzności gleby i skuteczne nawadnianie. Kulminacją tych zjawisk był pył na Środkowym Zachodzie w 1998 roku. Do 2000 r. wcześniej dochodowe obszary uprawy owoców w Kalifornii, Teksasie i na Florydzie stały się ekonomicznymi pustkowiami.
Dzika przyroda[]
Ameryka jest domem dla wielu różnorodnych gatunków, choć załamanie środowiska spowodowało dużą liczbę wyginięć i utratę populacji. Wyciek toksycznych substancji w 1997 roku zniszczył łososie na północno-zachodnim Pacyfiku, paraliżując lokalną gospodarkę. Wiadomo, że zmutowane stworzenia wędrują poza zaludnionymi obszarami.
Dane demograficzne[]
Populacja[]
Ostatni oficjalny spis ludności przeprowadzony w 1990 roku wykazał, że oficjalna populacja Stanów Zjednoczonych wynosi 248 709 873 osób. Populacja USA spadła następnie po upadku o około 100 milionów ludzi w latach 1990-2000, jeśli liczba zgonów ustalona przez MIC jest prawidłowa. Oznacza to śmierć około 1/3 populacji w ciągu dziesięciu lat.
Po upadku społeczeństwo scentralizowało się w celu ochrony. Odizolowane wiejskie miasta zostały w dużej mierze opuszczone w wyniku migracji do ośrodków miejskich. Brak ochrony i trudności w zdobywaniu żywności i lekarstw w głębi lądu sprawiły, że duże części Ameryki wypełniły się miastami-widmami. W związku z tym zdecydowana większość populacji mieszka w ośrodkach miejskich.
Wszystkie osoby są zobowiązane do posiadania Stanowego Numeru Identyfikacyjnego (SIN) znajdującego się na wysoce zaszyfrowanej karcie przeznaczonej wyłącznie do zapisu. Bez SINCARD osoba nie może uzyskać prawa jazdy, paszportu, zarejestrować się do głosowania ani podjąć jakiejkolwiek pracy. Nie przysługują im prawa obywatelskie, a w okresie stanu wojennego byli traktowani jak jeńcy wojenni. W Ameryce 2020 roku żyją miliony osób pozbawionych praw obywatelskich; wiele z nich straciło swoje przywileje za karę, będąc dezerterami, a nawet będąc dzieckiem znanego przestępcy. Około 70% Nomadów nie posiada SIN. Ludzie ci znani są między innymi jako Zera. Do 2000 roku w Ameryce żyło około 25-50 milionów Nomadów.
Religia[]
Główny artykuł: Religia
Popularność amerykańskiej religii znacznie się zmieniła z powodu poważnych skandali w różnych organizacjach religijnych i doprowadziła do masowego porzucania zorganizowanych kościołów w latach 90-tych. Lata stanu wojennego i zapaści ekologicznej przyniosły "oddolne" odrodzenie religii w życiu Amerykanów.
Niektóre z najpopularniejszych religii w Ameryce to islam (zarówno szyicki, jak i sunnicki) oraz chrześcijaństwo. Islamski meczet można znaleźć w prawie każdym większym mieście i jest on bardzo popularny wśród biedoty miejskiej. Chrześcijaństwo dzieli się na trzy główne sekty: bardziej liberalny i zrelaksowany Kościół rzymskokatolicki, mormonizm na Zachodzie i fundamentalistyczne chrześcijaństwo w postaci ewangelikalizmu w Dixie.
Sekta dżinizmu wyłoniła się w Ameryce z indyjskich imigrantów, wraz z odrodzeniem praktyk buddyjskich. Judaizm radził sobie gorzej, a załamanie stosunków między USA a Izraelem sprawiło, że nieliczni Żydzi pozostali w Ameryce czuli się odizolowani.
Religie marginalne obejmują między innymi: Scjentologia, Beatyfikowany Krąg Celtów, Nieśmiertelna Piramida, Czciciele Nocy i Koalicja Przeciwko Szatańskiemu Bractwu Bogów. Istnieje nawet kościół poświęcony kultowi Elvisa Presleya
Struktura rodziny[]
Stany Zjednoczone po upadku przeszły poważną zmianę w jednostce rodzinnej wraz ze zniszczeniem rodziny nuklearnej. Jednostka rodzinna, która była już rozdrobniona w latach 80-tych, została zastąpiona przez trzy odrębne nowe struktury zależne od klasy społecznej i ekonomicznej. Neotribals reprezentujący rodziny Nomadów; Boosters reprezentujący scenę Streetpunk; oraz mieszana rodzina nuklearna / Metafamily reprezentująca nowe "Corporate Children".
Od 1960 do 2020 roku liczba Amerykanów w klasycznej rodzinie nuklearnej z dwoma rodzicami spadła z 60 do 2 procent. Śmierć 100 milionów osób w czasie zapaści oznaczała, że mniej więcej co trzeci z nich był rodzicem. Prawie połowa rodzin to rodziny niepełne. Biorąc pod uwagę inne czynniki społeczno-ekonomiczne, w ciągu osiemnastu miesięcy osieroconych zostało około trzydziestu milionów dzieci. Około dziesięciu milionów nie było w stanie samodzielnie się utrzymać i zmarło; kolejne dziesięć milionów zmarło, próbując przetrwać w stanie wojennym; pozostałe dziesięć milionów zostało uwolnionych w społeczeństwie bez umiejętności socjalizacyjnych nastolatka pośród przemocy i chaosu, a wielu z nich zmarło.
Do 2020 roku około 11 procent amerykańskiej populacji dorastało bez prawdziwej struktury rodzinnej. Ten segment populacji rozmnażał się również dwukrotnie szybciej niż inni Amerykanie.
Zdrowie[]
Kilka plag, epidemie wirusów, niebotyczne wskaźniki ubóstwa i brak przystępnej cenowo, wysokiej jakości opieki zdrowotnej znacznie wpłynęły na średnią długość życia w USA. Wiele osób nie posiada ubezpieczenia zdrowotnego, a praktycznie wszystkie szpitale są własnością korporacji. Największym dostawcą opieki paramedycznej jest Trauma Team International. W przypadku śmierci, ustawa Lifeline Act z 1997 r. pozwala na dostarczenie potencjalnego źródła części zamiennych do centrum dawców, gdzie osoby posiadające kartę dawcy otrzymują wynagrodzenie w zależności od części ciała i ich stanu.
Departament Zdrowia, Edukacji i Opieki Społecznej, we współpracy z Centrami Kontroli Chorób, Narodowym Instytutem Zdrowia oraz Agencją Żywności i Leków, regulują i są odpowiedzialne za zapewnienie dobrego samopoczucia obywateli amerykańskich; chociaż są one w dużej mierze niedostatecznie obsadzone i niedofinansowane.
Podczas chaosu związanego z upadkiem, AIDS 2, plaga wyniszczająca, kompleks Tyfusu Beta i głód zabiły miliony Amerykanów. Promieniowanie jądrowe również wpłynęło na życie amerykańskich obywateli. Począwszy od ataku nuklearnego w Nowym Jorku w 1993 r., który napromieniował lokalne środowisko, przez krach w Pittsburghu w 1994 r., który spowodował śmierć 257 osób i gwałtowny wzrost zachorowań na raka w ciągu następnych dziesięciu lat, aż po lata krótkowzrocznego składowania niebezpiecznych odpadów w rezerwacie nuklearnym Hanford w stanie Waszyngton, co ostatecznie doprowadziło do "incydentu" w 2004 r., skutkującego skażeniem obszaru Hanford i rzeki Columbia.
W 2077 roku średnia długość życia wynosi 53 lata. Ze względu na wysoki wskaźnik przemocy w kraju, większość ludzi nie jest w stanie dożyć 53 lat, chyba że należą do 1%.
Edukacja[]
Amerykański system edukacji jest zarządzany przez władze stanowe i lokalne oraz regulowany przez Departament Zdrowia, Edukacji i Opieki Społecznej. Brak funduszy doprowadził do szybkiego pogorszenia się systemu szkolnictwa publicznego. Do 2020 r. wiele stanów po prostu nie będzie miało systemu szkół publicznych. W rezultacie drastycznie wzrosła liczba członków gangów.
Edukacja na obszarach wiejskich koncentruje się na codziennym przetrwaniu, a nie na matematyce czy szkolnictwie wyższym. Kultura Nomadów i jej głęboki szacunek dla nauczycieli zaowocowały lepszymi wskaźnikami edukacji wśród dzieci Nomadów; a niektóre szkoły Nomadów otwierają swoje drzwi dla nieznajomych.
Edukacja korporacyjna jest alternatywą dla tych, którzy nie mogą uczęszczać do szkół publicznych i jest dość kompletna. Znana jest jednak z tego, że powoduje bardzo wysoki poziom stresu i odsetek samobójstw. Co więcej, jednostki są poddawane modyfikacji zachowania, testom lojalności, indoktrynacji i propagandzie, a cały program nauczania opiera się na indywidualnych predyspozycjach.
Wirtualna rzeczywistość jest kolejną możliwą metodą nauczania, jednak może być najbardziej szkodliwa dla psychiki. Chipy i inne nieorganiczne sposoby konsumowania informacji są również znane jako niebezpieczne ze względu na wpływ cyberoprogramowania na dzieci; a korporacyjne pętle reklamowe szaleją na rynku chipów. Samokształcenie jest jedną z najtrudniejszych metod ze względu na trudności w znalezieniu materiałów i dokładnych, bezstronnych informacji.
Szkolnictwo wyższe
Większość obszarów miejskich posiada tylko jeden uniwersytet. Niektóre z najbardziej prestiżowych uniwersytetów to między innymi: Stanford, Yale, University of FC Berkeley, USC, MIT, Cal Tech i Princeton Institute.
Amerykańskie uniwersytety słyną z tego, że są niezwykle drogie i mają bardzo długie listy oczekujących. Ponieważ nie ma wspólnego systemu edukacji, nie ma też wspólnej teorii edukacji. W rezultacie proces ten uległ fragmentacji, głównie z powodu nowych technologii.
Rząd oraz Partie i wybory[]
Rząd Nowych Stanów Zjednoczonych odnosi się do rządu krajowego Nowych Stanów Zjednoczonych, republiki federalnej w Ameryce Północnej. Rząd składa się z trzech gałęzi: ustawodawczej, wykonawczej i sądowniczej, których uprawnienia są powierzone odpowiednio Konstytucji Stanów Zjednoczonych, Kongresowi, Prezydentowi i sądom federalnym.
Stany Zjednoczone przez większość swojej historii funkcjonowały w systemie dwupartyjnym. Największymi partiami w 2020 roku są Republikanie i Demokraci. Wraz z nimi istnieje ponad 300 mniejszych, ale nie mniej zaangażowanych grup władzy. Dwie największe z nich to Partia Niezależna i Partia Jednego Świata. Pierwsza z nich powstała w odpowiedzi na niezadowolenie z systemu dwupartyjnego, podczas gdy druga była wspieraną przez korporacje próbą stworzenia gospodarki wolnorynkowej.
Koncepcja głosowania i wyborów jest stosunkowo nowa dla osób z pokolenia, które w latach 1996-2008 znało jedynie rządy wojskowe. W ciągu dwunastu lat od tego czasu kwestia głosowania stała się regionalna, jak większość ważnych kwestii. Wolne Stany wysoko cenią głosowanie i samostanowienie, a cotygodniowe referenda nie są rzadkością. Obywatele wybierają Zgromadzenie Stanowe, które z kolei wybiera gubernatora/prezydenta danego stanu. Kadencja trwa zazwyczaj cztery lata. Konsul Wolnego Państwa jest wybierany przez gubernatorów/prezydentów Wolnych Państw. Jego kadencja również trwa cztery lata.
Obywatele północnego zachodu są prawie tak samo zamożni jak obywatele Wolnych Stanów. W Dixie głosowanie odbywa się zwykle na muszce, jeśli w ogóle; a wielu z nich nie ma podstawowych praw. Wiele biedniejszych regionów Ameryki ma odpowiednią reprezentację.
Do 2077 roku krajobraz polityczny Nowych Stanów Zjednoczonych uległ zmianie. Partia Federalistów, reprezentowana przez jastrzębią prezydent Rosalind Myers, opowiadała się za pełnym zjednoczeniem kraju i zakończeniem systemu Wolnych Stanów. Nie jest jasne, jakie, jeśli w ogóle, istniały partie opozycyjne. Burmistrz Night City Lucius Rhyne i zastępca burmistrza Weldon Holt byli członkami Partii Dewolucjonistów, ale nie wiadomo, czy była to partia ogólnokrajowa, czy ograniczona do lokalnej polityki Night City.
Stosunki zagraniczne[]
Nowe Stany Zjednoczone mają ustaloną strukturę stosunków zagranicznych, choć wiele sojuszy sprzed upadku uległo zmianie. Po 1992 roku i upadku NATO w wyniku cichej wojny, NUSA ma napięte stosunki z Europą Zachodnią po zbliżeniu z Sowietami. Wiele krajów rozwiniętych nałożyło embargo na Stany Zjednoczone z powodu manipulacji walutowych i oszustw giełdowych, co wywołało krach w 1994 roku. Wiele embarg zniesiono dopiero w 1998 r., a do 2020 r. NUSA nadal oskarżała EWG o cła ochronne i nieuczciwe praktyki handlowe. Nowe Stany Zjednoczone utrzymują silne stosunki handlowe z Japonią, Chinami, Koreą i Indiami.
Znaczna część globalnych wpływów Ameryki została utracona po upadku; większość zmian wynikała z utraty stabilizującej siły gospodarczej i politycznej. Meksyk został mocniej dotknięty przez krach, a Kanada była jednym z najmniej dotkniętych krajów. Nowe Stany Zjednoczone utrzymywały duże stosunki handlowe z Kanadą ze względu na rosnące globalne temperatury, które uczyniły z tego kraju raj dla rolnictwa. Korporacje od czasu do czasu sadzą rośliny na terytorium Kanady, co nieco nadwyręża stosunki NUS-CAN.
Na Karaibach Wyspy Dziewicze Stanów Zjednoczonych zostały w dużej mierze opuszczone i były rajem dla piractwa. Kuba jest zasadniczo własnością korporacji. Portoryko było wstrząsane wojną domową po upadku, ale do 2020 r. nieco się ustabilizowało. Stany Zjednoczone utrzymywały Strefę Kanału Panamskiego przed trwającymi działaniami partyzanckimi i nie angażowały się w sprawy Ameryki Środkowej. Nowe Stany Zjednoczone w dużej mierze wycofały się z regionu Pacyfiku, a Japonia wypełniła próżnię władzy i wspierała amerykańską gospodarkę; chociaż napięcia pozostały z wojen handlowych z lat 90-tych. Guam utrzymał swoją bazę wojskową. Nowe Stany Zjednoczone podpisały traktat o wzajemnej obronie z 2009 r. z rosnącą potęgą Chin, a także uczestniczyły w ćwiczeniach wojskowych z Japonią i Australią, ale nie tylko.
Finanse rządowe[]
Internal Revenue Service przestał istnieć w 1998 roku, kiedy obywatele, wściekli na swój rząd i machinacje Gangu Czworga, po prostu odmówili płacenia podatków. Ostatecznie cała Ameryka przestała płacić podatki, a IRS został rozwiązany bez pieniędzy i środków na odparcie ataku. Upadek i śmierć około 100 milionów obywateli, wraz z 25 do 50 milionami zer oznaczały, że populacja płacąca podatki w 2000 roku wynosiła około 100 do 120 milionów. W związku z tym struktura podatkowa została zniszczona. Od 2020 roku pobieranie podatków jest głównym obowiązkiem stanów, z których rząd federalny otrzymuje pewien procent. Jedyne podatki pobierane na szczeblu federalnym dotyczą handlu, który jest obsługiwany przez Departament Handlu. Zatajanie podatków przed rządem jest przestępstwem i zajmuje się nim Departament Sprawiedliwości.
Karty SIN są jedyną metodą, dzięki której rząd może śledzić swoich podatników. Aby zachować numer SIN, obywatel musi płacić dziesięć procent swojego wynagrodzenia w formie podatków. Nie ma żadnych odliczeń ani ulg podatkowych. Korporacje, które wspierają lub handlują usługami ze stanami i gminami, mogą zwolnić swoich pracowników. Personel wojskowy pełniący czynną służbę jest zwolniony z podatku z 10-20% obniżką całkowitego wynagrodzenia. Świadczenia i dodatki opłacane w całości przez pracodawcę nie są uznawane za dochód podlegający opodatkowaniu.
Wojsko[]
Główny artykuł: Nowe Siły Zbrojne Stanów Zjednoczonych
Pomimo poważnych strat w okresie po upadku Siły Zbrojne Nowych Stanów Zjednoczonych, dowodzone przez Departament Obrony, nadal stanowią potężną siłę bojową i od 2020 r. wystarczająco silną, aby przewyższyć wszelkie korporacyjne siły bezpieczeństwa pomimo przewagi liczebnej. Departament Obrony składa się z czterech oddziałów: armii, sił powietrzno-kosmicznych, marynarki wojennej i piechoty morskiej. Zreorganizowana w Połączonych Grupach Operacyjnych w latach 1992-93, wojsko patroluje kraj zarówno przed zagrożeniami wewnętrznymi, jak i zewnętrznymi. Marynarka Wojenna Stanów Zjednoczonych jest uważana za najpotężniejszą flotę na świecie. USAF utrzymuje duże siły zabójczych satelitów, ukrytych dronów, siedlisk roboczych i ogromnych stacji bojowych na niskiej orbicie okołoziemskiej. Chociaż EWG uważa się za największe zagrożenie dla Ameryki, amerykański arsenał nuklearny gwarantuje, że każdy masowy atak EWG z Luny doprowadzi do całkowitego zniszczenia kontynentu europejskiego. Wraz z zakończeniem zimnej wojny duża armia utrzymywana w czasie pokoju, utrzymywana od czasu II wojny światowej, została zmniejszona pod względem wielkości i zakresu ze względu na duże koszty dla gospodarki. Armia amerykańska pozbyła się dużych jednostek, które dominowały na polach bitew świata i zdecydowała się na zestawy małych, szybkich i szybkich jednostek, które mogłyby działać niezależnie. Jednostki te miały dysponować własnym wsparciem organicznym i, w miarę możliwości, transportem.
Egzekwowanie prawa i przestępczość W Stanach Zjednoczonych[]
Organy ścigania są w dużej mierze zorganizowane wokół lokalnych wydziałów policji, przy czym policja stanowa oferuje szersze usługi. Agencje federalne, takie jak wywiad wojskowy i wydziały dochodzeń kryminalnych, zastąpiły usługi nieistniejącego już FBI. Departament Sprawiedliwości nadzoruje między innymi federalny system sądownictwa. Uzupełnieniem lokalnych sił policyjnych są ciężko opancerzone oddziały policji korporacyjnej, które można wynajmować i wynajmować do patrolowania określonych obszarów miasta. LAWdiv CIA próbuje śledzić przestępczość na skalę krajową za pomocą skanowania siatkówki i badań DNA. Ze względu na fakt, że stany, korporacje i inne agencje federalne zazwyczaj nie udostępniają informacji na temat przestępstw ani numerów SIN, przestępcy mogą „przeskakiwać” przez granice stanowe, aby uniknąć sprawiedliwości. Stany Zjednoczone charakteryzują się niezwykle wysokim wskaźnikiem przestępczości, a morderstwa i zabójstwa są powszechne na obszarach miejskich. Miasta widma Ameryki Środkowej określane są mianem nowego „Dzikiego Zachodu”. Oprócz wydziałów ds. występków, wydziałów zabójstw, włamań i ruchu drogowego; Oddziały Cyberpsycho ścigają cybernetycznych przestępców. Podczas upadku lat 90., stanu wojennego, zawieszenia Konstytucji Stanów Zjednoczonych i przejęcia władzy przez wojsko, nastąpił ogólny spadek liczby przestępstw, które miały miejsce przed przejęciem. Prawem zajmowały się sądy wojskowe, a kara śmierci była powszechnie stosowana w przypadkach grabieży. Kodeks Sprawiedliwości Wojskowej obowiązywał w okresie stanu wojennego w latach 1996-1999. Kodeks był tak skuteczny, że zainspirował Jednolity Kodeks Sprawiedliwości Cywilnej, który zastąpił poprzednie procedury karne w Stanach Zjednoczonych. Federalny Statut Broni z 1999 r. zakazał noszenia pistoletów maszynowych i innej broni w pełni automatycznej, ale jest w dużej mierze ignorowany. Przestępcy, którzy dopuścili się drobnych wykroczeń, często są bici przez policję, a nie aresztowani. Stany Zjednoczone mają jedną z największych populacji więźniów na świecie. Więzienia zarządzane przez Biuro Więziennictwa są przepełnione i powodują śmierć. Urzędnicy w dużej mierze zrezygnowali z rehabilitacji i zajmują się głównie zamykaniem w domach „wściekłych psów”, jak to nazywają. Wiele więzień zmusza więźniów do „myślenia”, zawieszania ich w zbiornikach kriogenicznych na dwa do trzech lat w ramach powtarzalnych programów pętli interfejsu. Najprostszą metodą kary jest egzekucja, a w większości stanów istnieje państwowy kat, który jest również uprawniony do ścigania zbiegłych przestępców z celi śmierci. Niedofinansowany system edukacji i brak szkół publicznych w wielu stanach spowodował szybki wzrost liczby członków gangów. Prawie 90 procent dzieci ulicy należy do jakiejś formy młodzieżowego gangu; albo uproszczone i dzikie rodziny dziecięce; gang blokowy; lub jako młodszy członek większego Boostergangu.
Gospodarka[]
Stany Zjednoczone mają kapitalistyczną gospodarkę mieszaną. Globalizacja doprowadziła do powstania wzajemnie powiązanej gospodarki światowej. Na większą skalę gospodarka jest bardziej kontrolowana niż przed upadkiem, a zwiększona biurokracja wynika zarówno z handlu międzynarodowego, jak i handlu międzystanowego wraz z odrodzeniem się praw państw. Około 30% PNB trafia na „czarny rynek”. Nie każdy handel jest nielegalny, ale „szary”, gdy towary i usługi są przedmiotem obrotu poza opodatkowanymi kanałami. 20% światowej gospodarki opiera się na wymianie informacji i rozrywki. Do 2020 roku amerykański przemysł będzie podzielony przede wszystkim na przemysł produkcyjny, technologiczny i usługowy. Przemysł wytwórczy powrócił ze względu na niski poziom życia w Ameryce i brak związków zawodowych. Przemysł cybernetyczny, nanotechnologiczny i biologiczny w sektorze technologicznym to przedsiębiorstwa o najwyższych dochodach w amerykańskiej gospodarce. Krach na Giełdzie Światowej w 1994 r. i kłopoty Banku Światowego sprawiły, że Stany Zjednoczone nie miały od kogo pożyczyć pieniędzy, aby spłacić niezwykle wysoki dług publiczny. Obligacje federalne zostały spieniężone tak szybko, że rząd USA nie był w stanie wystarczająco szybko wydrukować pieniędzy, a wartość dolara gwałtownie spadła.
Nauka i technologia[]
Stany Zjednoczone były odpowiedzialne za wiele innowacji technologicznych w epoce cybernetycznej. Pierwszą arkologię zbudowano w Jersey City w 1991 r. i w tym samym roku w Stanford Research Center opracowano pierwsze sztuczne włókno mięśniowe, a firma Biotechnica opracowała CHOOH2, dominujące paliwo na następne stulecie. Cyberkończyny zostały w pełni zaadoptowane przez armię amerykańską w 2006 roku. Rok później na Uniwersytecie Kalifornijskim w Santa Cruz rozwijany jest mózg. Do 2001 roku Stany Zjednoczone odegrały rolę w powstaniu sieci komunikacyjnej WorldSat. Do 2013 r. Stany Zjednoczone odegrały kluczową rolę w utworzeniu Netwatch wraz z EWG. W tym samym roku Stany Zjednoczone były gospodarzem powstania pierwszej prawdziwej sztucznej inteligencji stworzonej przez firmę Microtech w Sunnyvale.
Dochód, ubóstwo i bogactwo[]
Ameryka po upadku ma dwupoziomową gospodarkę i niezwykle małą i kurczącą się klasę średnią. Do 2020 r. Stany Zjednoczone będą miały jeden z najwyższych poziomów nierówności dochodów na świecie – 90% bogactwa będzie kontrolowane przez 10% populacji. Te 10% to ultrabogaci; 15% stanowi klasa średnia (30 000 000 osób); 10% znajduje się na granicy ubóstwa; a 65% żyje w nędznej nędzy i warunkach trzeciego świata. Stanowi to wyraźny kontrast w porównaniu z Europą i częściami Azji, gdzie 40% populacji zalicza się do klasy średniej. Do 1990 r. około 30% wszystkich obywateli otrzymywało jakąś formę pomocy rządowej. Upadek położył kres wszystkim programom socjalnym w Ameryce, w tym między innymi: Medicare, Medicaid, kartki żywnościowe, opieka społeczna, zasiłki dla bezrobotnych, dotacje i kontrola cen. Średnie wynagrodzenie odnotowane w 2018 r. wyniosło 4000euro rocznie; nie licząc zer ani części korporacyjnej listy płac. Oceny sztucznej inteligencji wskazują, że rzeczywiste statystyki są nieco niższe i wynoszą 3200 funtów rocznie. Przeciętne wynagrodzenie w przedsiębiorstwie spadło do około 6000 eb rocznie. Korzyści i korzyści dodały do tej liczby około 2000 funtów. Przeciętny Nomad otrzymuje około 3000 funtów dóbr lub usług rzeczowych. Średnia pensja rządowa wynosi 5000 funtów. Chociaż średnia płaca spadła, siła nabywcza przeciętnego Amerykanina utrzymuje się na stosunkowo stałym poziomie od lat 90. Siła nabywcza eurodolara jest w przybliżeniu dwukrotnie większa od siły nabywczej dolara amerykańskiego; co jest porównywalne z jenem japońskim. Zarabianie 200 funtów tygodniowo jest porównywalne z zarabianiem 400 dolarów tygodniowo z 1990 dolarów. Bochenek chleba, który w 1990 r. kosztowałby 1 dolara, został zastąpiony batonikiem, który w 2020 r. kosztowałby pół eurodolara. Wiele amerykańskich firm akceptuje wyłącznie eurodolar jako formę płatności. Koszty powierzchni mieszkalnej na obszarach miejskich są wysokie. Rozwój społeczności w stylu mallplex i arkologii drastycznie zwiększył gęstość zaludnienia ośrodków miejskich. Niezwykle tanie mieszkania kosztują około 600 funtów miesięcznie, a nieumeblowane mieszkania dźwiękoszczelne kosztują o 200 funtów więcej. Mieszkania w stylu sześcianu z rozkładanymi meblami i sprzętem do zabudowy kosztują około 1200euro miesięcznie. Mieszkanie w Strefie Walki obniża te ceny o połowę. Prawdziwe mieszkania są poza zasięgiem większości Amerykanów, zwykle wymagają depozytu w wysokości 5000 eb i kosztują 2500 eb miesięcznie. W związku z tym dotowane mieszkania korporacyjne obejmują zdecydowaną większość ludzi, których stać na przyzwoite, umeblowane mieszkanie. W 2020 roku przeciętny dom z trzema sypialniami i dwiema łazienkami kosztuje 850 000 funtów. Przykłady etatyzmu korporacyjnego w Ameryce w dużej mierze sprowadzają się do stref korporacji w dużych miastach i arkologii badawczych. Używanie własnych walut przez korporacje pozostaje nielegalne, jednak amerykańskie prawo pracy pozwala na wypłatę 30% wynagrodzenia w „markach” w sklepach firmowych.
Usługi informacyjne[]
Ludzie żyją obecnie w epoce informacji. Różni się od okresu sprzed upadku w obszarze wolności. Przed 1994 rokiem ilość informacji udostępnianych przeciętnemu obywatelowi była zdumiewająca. Dostęp do prawie każdego rodzaju można uzyskać, korzystając z bibliotek publicznych, uniwersytetów i serwisów informacyjnych. Wiele z tych systemów było bezpłatnych, więc dochody nie były w tym przypadku czynnikiem ograniczającym. Dziś informację traktuje się jak cenny towar. Korporacje i rządy płacą innym korporacjom i rządom za dostęp do ich baz danych. Tymczasem przeciętny obywatel ma zazwyczaj kontakt jedynie z nagłówkami i „fragmentami” informacji. Dodaj do tego względny głód fakt, że większość informacji swobodnie rozpowszechnianych na poziomie konsumenckim ocieka propagandą i dezinformacją. Zatem na poziomie konsumenckim Amerykę tworzą obywatele, którzy czują się dobrze poinformowani, mimo że zdecydowana większość ich informacji jest sfabrykowana i sfałszowana. Prawie wszystkie programy to konglomerat stylów zwanych lnfomercialtainment. Programy te to długie reklamy, które z określonego punktu widzenia informują i bawią. Media są siłą w świecie roku 2020. Tak przenikają świat, że aż dwadzieścia procent naszej światowej gospodarki opiera się na wymianie informacji i rozrywki. Na szczycie tego spektrum znajdują się ogromne korporacje; dobrze ubrani mężczyźni w czystych biurach, którzy kupują i sprzedają trendy kształtujące naszą modę i rozrywkę. Pośrodku znajdują się zagubieni rewolucjoniści, Cyberpunkowie. Muszą nieustannie walczyć o odróżnienie jądra prawdy od plew kłamstw. Są tacy, którzy jeżdżą po linie. Mogą sobie pozwolić na kilka różnych kanałów informacyjnych. Sprawdzają historie w porównaniu z konkurencyjnymi sieciami. Niektórzy mają kapitał, aby założyć konto w Infocomp (dla prawdziwych bzdur, bez edycji) w sytuacjach, które wymagają dalszego dochodzenia. Prawda jest zawsze dostępna. Cena prawdy właśnie wzrosła wykładniczo.
Infrastruktura[]
Transport Amerykański transport opiera się na głównych obszarach metropolitalnych otoczonych stosunkowo pustymi, opuszczonymi miastami-widmami i dziką przyrodą. Niepokoje społeczne związane z upadkiem uniemożliwiły wprowadzenie jakichkolwiek nowych rewolucji w transporcie zbiorowym. Niebezpośredni transport zbiorowy jest bardzo niewielki. Ukończony w 2008 roku przez wojsko pocisk Maglev kursuje pod ziemią w całym kraju i łączy wybrzeża z wybrzeżami; i jest obecnie obsługiwany przez firmę Planetran. Niezwykle wysokie koszty paliwa do silników odrzutowych oznaczają, że loty mają głównie charakter regionalny, na przykład z Night City do Seattle. Dłuższe loty obsługiwane są przez luksusowe sterowce znane dla bogatych jako Dirigible Liners. Samochody, autobusy, metro i promy kursują głównie w samych miastach; podróżowanie poza nimi jest zwykle zbyt niebezpieczne i pozbawione niezbędnej infrastruktury.
Energia[]
Departament Energii Stanów Zjednoczonych reguluje wszystkie aspekty wytwarzania energii i pośredniczy w dostawach energii między stanami. DOE prowadzi Spółdzielnię ds. Zarządzania Energią; sprywatyzowany monopol podobny do usług pocztowych sprzed upadku. EMC jest przedmiotem obrotu na „dużych tablicach” giełd, a obywatele mogą szybko handlować kontraktami terminowymi na energię w dolarach bez wysokiego ryzyka. Po osadach kurzu i kwaśnych deszczach w latach 90. energetyce udało się płynnie przejść z generatorów węglowych na elektrownie wodorowe; cięcie kosztów i ograniczanie szkód dla środowiska.
Zaopatrzenie w wodę i kanalizacja[]
Zjadliwe bioplagi i masowe groby Upadku zniszczyły prawie całą naturalną wodę gruntową w kontynentalnych Stanach Zjednoczonych.
Kultura[]
Żywność[]
Główny artykuł: Jedzenie
Od czasu upadku Ameryka odzyskała władzę, by się wyżywić. 70% całej żywności dostępnej na rynku to krokiety – slangowe określenie całej produkowanej żywności o różnej jakości. Sam krokiet jest także jednym z prawie dwudziestu produkowanych produktów spożywczych, które stanowią większość amerykańskiej diety. Opracowane przez Purina Foods na potrzeby akcji niesienia pomocy SouthAm podczas wojen w Ameryce Środkowej, krokiety zapewniają całodzienną podaż witamin i związków mineralnych, a także minimalną ilość pełnowartościowych białek. Charakteryzuje się dość wytrawną i ziarnistą konsystencją przypominającą karmę dla zwierząt, stąd nazwa. Około 28% żywności to SCOP, czyli białka pojedynczych komórek organicznych. SCOP to ogólne określenie każdej niszy spożywczej, takiej jak bułka do hamburgerów, bułka z kurczakiem, bułka z brokułami, łyżka do sera; i ogólnie wygląda jak każdy inny produkt spożywczy. Soja została również genetycznie dostosowana tak, aby pasowała do każdego z tysięcy dostępnych pokarmów zawierających białko roślinne. Pozostałe dwa procent żywności uważane są za „świeżą, prawdziwą żywność” i są dostępne dla przeciętnego milionera. Trzy procent populacji spożywa świeżą żywność częściej niż raz lub dwa razy w roku, a niektóre szacunki wynoszą zaledwie jeden procent. Ze względu na skażenie prawie całej słodkiej wody w Stanach Zjednoczonych, świeża żywność jest uprawiana w zamkniętych ogrodach hydroponicznych lub importowana; części Europy, Kanada i stare republiki radzieckie są nowym spichlerzem świata. Większość żywności spożywanej w 2020 roku jest jadana poza domem, a w wielu mieszkaniach po prostu brakuje kuchni. Większość ulic miasta jest wypełniona sprzedawcami. Większość sprzedawców sprzedaje żywność ręczną lub paczkowane, chociaż czasami sprzedawca może mieć garnek świeżej zupy lub makaron w bulionie. Prawdziwą świeżą żywność można zwykle kupić tylko w bardzo drogich restauracjach. Literatura, filozofia i sztuki wizualne W XXI wieku pojawiły się trzy główne gałęzie myśli filozoficznej. Neoluddyzm opowiada się za powrotem do bardziej osobistego społeczeństwa, nieskażonego technologią, cyberpsychozą, odpadami przemysłowymi i bioproduktami. Nihilizm to szerokie określenie tych, którzy całkowicie porzucili ludzkość i czasami uważa się ich za sektę neoluddyzmu. Jednakże, podczas gdy luddyzm wierzy, że ludzkość ma kontrolę nad swoim przeznaczeniem, nihiliści uważają, że ludzie nie są już ludźmi, ale zwierzętami zniewolonymi przez maszyny, które stworzyliśmy. Wreszcie technohumanizm to ruch popularny wśród młodych ludzi, naukowców, niektórych rockmanów i subkultury Net. Zawiera przede wszystkim przekonanie, że człowiek kontroluje teraz swoją własną ewolucję i że nie możemy pojąć, co będzie dalej. W związku z tym technohumaniści uważają, że ludzkość ma potencjał do stworzenia nowego złotego wieku.
Muzyka[]
Główny artykuł: Rockerboy
Amerykańska scena muzyczna jest w dużej mierze zdominowana przez Rockerboy, termin określający jednostki należące do ruchu rocka politycznego. James „Rockerboy” Manson jest uważany za pierwszego rockera ze względu na jego śmierć w 1997 roku, która ukuła ten termin. Obawiając się występów w Ameryce z powodu gróźb ze strony rządu wojskowego, Manson został zatłuczony na śmierć na koncercie Amnesty International przez uzbrojonych brytyjskich bandytów zajmujących się bezpieczeństwem; i pobudził całe pokolenie do zostania rockmanami. Jedną z pierwszych grup była Justably Homicide, która wydała swój pierwszy album Jury Trial w 1998 roku. Do czasu powrotu do rządów cywilnych żaden Rocker nie był uważany za bezpiecznego. Johnny Silverhand i Kerry Eurodyne wraz ze swoim zespołem Samurai przewodzili odrodzeniu tego gatunku po 2008 roku i dotarli do pierwszej dziesiątki. Od tego czasu muzyka rockowa obejmuje aktywizm polityczny, społeczny i gospodarczy. Wraz z rozwojem oprogramowania cybernetycznego piosenki o technohumanizmie trafiły na scenę rockową.
Sporty[]
Podczas Super Bowl w latach 93–94 odrzucono na bok wszelkie pozory „wolnego od narkotyków” sportu zawodowego, a w grze zginęło sześciu graczy. W czasie upadku sport zawodowy umarł na ponad dekadę. W chaosie brutalne, krwawe sporty stały się normą. Około 2002 roku rząd wojskowy sformalizował sporty rozszerzone. Wielkie stadiony sprzed upadku w dużej mierze zniknęły, z wyjątkiem kompleksu Arrowhead w Kansas City i stadionu Giants w Nowym Jorku; uznano, że „złoty wiek” sportu zawodowego dobiegł końca; z ostatnimi igrzyskami olimpijskimi, które odbyły się w 1992 r. Jedynym sportem uprawianym na całym świecie była międzynarodowa piłka nożna, a wraz ze śmiercią nacjonalizmu korporacje przejęły sponsorowanie takich drużyn, jak Militech Rangers czy OrbAir Flyers. Do 2008 roku większość graczy w piłkę nożną grała cybernetycznych graczy, dlatego też piłka musiała zostać zmieniona, aby wytrzymać uderzenia o sile 500 psi. Futbol amerykański odzyskał popularność do 2020 roku i pozostaje najbardziej brutalnym, objętym sankcjami sportem w kraju. Wiele starych sportów jest nadal uprawianych, jednak zwykle w rozproszonych i zdezorientowanych stanach. Niektórzy dyrektorzy korporacji nadal lubią golfa, ale bojowa piłka ręczna w dużej mierze go zastąpiła i jest uważana za „popularną”. Baseball to przede wszystkim mało rozwijający się sport, w którym prawie w ogóle nie używa się oprogramowania cybernetycznego. Choć w Ameryce jest to w dużej mierze niepopularne, w Azji jest to wiodący sport wśród młodych ludzi.
Główne miasta[]
Chicago[]
Chicago było miastem mocno dotkniętym podczas Upadku. Ponieważ 90% miasta zostało opustoszałe, pozostała populacja składała się głównie z nomadów lub gangów chcących zarobić na życie. Prawdziwa skorupa tego, czym kiedyś była. Glony i zarośla szybko rozprzestrzeniały się po mieście, a rdza na starych budynkach dumnie błyszczała w słońcu. Ostatecznie w 2020 roku firma Storm Technologies Incorporated zrekonstruowała miasto, pozostawiając miasto z ogromną rakietą powietrzną liczącą 8 milionów ludzi, przewyższającą Los Angeles, a Night City razem wzięte, ponownie zachowując tytuł drugiego miasta. Chicago w końcu osiągnęło nowy poziom i pomogła światu w walce z gangami i członkami przestępczości dzięki swojej nowej megakorporacji Cytech.
Metroplex Los Angeles[]
Los Angeles Metroplex obejmuje całe wybrzeże od Santa Barbara do San Diego i rozciąga się na wschód aż do San Bernardino. Niegdyś światowa stolica rozrywki, obecnie stała się jednym z najbardziej nieprzyjemnych miejsc do życia. Wraz ze wzrostem temperatur wschodnia część prawie nie nadaje się do zamieszkania, ludzie masowo migrowali, aby uciec od Doliny Śmierci, Diabelskiego Placu Zabaw i innych tego typu miejsc, pozostawiając je jako pustkowia. Los Angeles kontroluje całą SoCal i było przyczyną oddzielenia Kalifornii. Pogoda w Los Angeles jest niebezpieczna, gęste mgły przyziemne mieszają się ze smogiem, tworząc kwaśną, trującą zupę. Miasto uważane jest za miejskie piekło, skażone zanieczyszczeniami i kwaśnymi deszczami. Śródmieście Los Angeles to najbardziej nieprzyjemne miejsce.
Night City[]
Pomimo wielu prób podejmowanych przez NUSA, Night City pozostało autonomicznym państwem-miastem, odrębnym od reszty kraju. Night City to jedna z nowszych metropolii miejskich, która została założona w 1996 roku przez Richarda Nighta. Night City uznawane jest za nowoczesną, wielokulturową i tętniącą życiem metropolię XXI wieku, opanowaną przez korporacje, korupcję, przestępczość zorganizowaną i przemoc gangów. Ma szerokie ulice i gęste miejskie drapacze chmur, w których mieszkają setki tysięcy ludzi. Różnorodność kulturową można znaleźć wszędzie, jednak widać w niej wyraźną dominację wpływów azjatyckich. Arasaka skutecznie kontroluje miasto i chroni jego granice przed ingerencją z zewnątrz. W 2077 r. uznano to za najniebezpieczniejsze miejsce do życia w Nowych Stanach Zjednoczonych, gdzie przestępczość była dwukrotnie większa niż w NUSA. W latach siedemdziesiątych XXI wieku populacja bezdomnych wzrosła o 300%. Przemoc gangów jest na porządku dziennym, a ucisk korporacyjny jest powszechny wszędzie.
Nowy Jork[]
Nowy Jork jest najbardziej zaludnionym miastem w NUSA. Wiele korporacji znalazło tu możliwości, a na Manhattanie pojawiło się wiele biur regionalnych. Nowy Jork był przeciwieństwem Los Angeles, gdzie co roku występowały masowe opady śniegu i ujemne temperatury, dlatego na ulicach codziennie znajdowano mnóstwo trupów. Przestępczość w Nowym Jorku była tak wysoka, że rząd USA musiał sprowadzić Arasakę, aby uchronić miasto przed całkowitym zniszczeniem. Wskaźnik przestępczości spadł, ale nadal był na tyle wysoki, że miasto uznawano za jedno z najniebezpieczniejszych do życia miast.
Waszyngton[]
Waszyngton to borykające się z problemami stare miasto, które przed upadkiem kontrolowało politykę Stanów Zjednoczonych. Teraz stolica walczy o utrzymanie obecnych Stanów Zjednoczonych i próbuje odzyskać władzę, którą kiedyś posiadała. Militech skutecznie kontroluje miasto i jego politykę. Jednakże mając pod ręką wiele Wolnych Państw i potęg korporacyjnych, a także upadający kraj, staremu rządowi jak dotąd nie udało się odzyskać władzy.
Przypisy
- ↑ 1,0 1,1 1,2 Mike Pondsmith, „Cyberpunk 2020”, 2. edycja, tłum. J. Brzeziński i T. Jasinkiewicz, wydanie 1.1. Copernicus Corporation, Warszawa 1995 (ang. R.Talsorian Games, Berkeley 1990).
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 Michael MacDonald, „Home of the Brave”. R.Talsorian Games, Berkeley 1992.