Braindance

 

Para korzystająca z braindansu w klubie

Braindance, BD – technologia rozrywkowa, umożliwiająca odtwarzanie cyfrowego zapisu zagranych wcześniej doznań jakiejś osoby. Poza efektami audiowizualnymi użytkownik poddany jest emocjom, wrażeniom, myślom, wspomnieniom i nawet napięciom mięśni nagrywającego.

Opis

Najważniejszymi częściami do odtwarzania braindansów są przewodowe lub bezprzewodowe wieńce i paśniki. W ulicznym slangu ten pierwszy to zestaw do BD wkładany na głowę, a drugi to stacja główna, która przetwarza dane i transmituje je do wieńca. Poza tym paśnik ma za zadania odżywiać organizm użytkownika podczas całodniowych sesji, odwlekając odwodnienie i głód do momentu, w którym zabraknie zasobów i uruchomi się sygnał alarmowy.

Ważną zaletą braindansu jest to, że nie można wymusić transmisji zapisów na przytomnej, nie chcącej brać udziału osobie. Wyjątkiem są karne sesje na skazańcach, którym podaje się najpierw narkotyki, by ułatwić wprowadzenie ich w trans braindansowy. Standardowo jednak jeśli ktoś chce obejrzeć nagranie, błyskające światła wprowadzają go najpierw w trans, przypominający płytki sen. Użytkownicy, którzy nie zostaną wprowadzeni w stan receptywny mogą odczuć poważne skutki przeciążenia płatu czołowego, co skutkuje dezorientacją, ętlikiem i nieprzyjmnymi odczuciami, a nawet do uszkodzenia mózgu.

Istnieją również odtwarzacze przenośne, ale zazwyczaj mają słabsze procesory, przez co nagrania są mniej płynne, a doznania niewyraźne. Zażywanie BD poza bezpieczną strefą salonu lub własnego mieszkania jest również niebezpieczne z prostego powodu – osoba korzystająca z braindansu w transie nie jest świadoma swojego otoczenia, może więc stać się celem napaści.

Braindance może być doświadczony w pojedynkę lub grupowo. Technologia jest wciąż rozwijana, dlatego sesje dla więcej niż dwóch osób – chociaż istnieją i są satysfakcjonujące – mają obniżony poziom szczegółów interakcji.

Salony braindansu to miejsca, gdzie można wypożyczyć i odtwarzać nagrania BD oraz oglądać je w większej grupie. W takich klubach można spotkać się z pozostałymi geekami, poznać się i rozmawiać o najnowszych produkcjach. Niektóre z nich specjalizują się w konkretnych gatunkach, w tym nielegalnych hardcorowych nagraniach.

Nagrywanie i edytowanie

Kaseta braindansu

Technologia nagrywania BD bazuje na elektromegnetycznych czujnikach, odczytujących aktywność fal mózgowych użytkownika. Sygnał jest konwertowany z analogowego na cyfrowy i zapisywany wewnątrz Sieci lub na nośniku w postaci dysku lub chipu.

Ze wzglęgu na delikatną naturę nagrywania braindansu, zapisy te nie nadają się do rozwiązywania przestępstw lub wykrywania kłamstw podejrzanego poprzez nagrywanie jego myśli. Aby uzyskać dane dobrej jakości, urządzenie nagrywające musi być dostrojone do nagrywanej osoby, gdyż brak współpracy i odpowiedniego przeszkolenia doprowadza do zanieczyszczonych danych, nienadających się do edycji. Proces kalibracji może zająć nawet do kilku miesięcy.

Rękawica edytorska

Nieobrobione nagrania braindansu nie powinny być odtwarzane, ze względu na ilość niekompletnych informacji, jakich doświadczy użytkownik. Takie nagrania zawierają urywki wspomnień, zabłąkane myśli i niewyraźne emocje, które dla większości widzów będą niezrozumiałe i nieprzyjemne. Ze względu na różnice pomiędzy nagrywającym, a odtwarzającym w najmniej szkodliwym wypadku obraz może być zamazany, a użytkownik może doświadczyć zawrotów głowy.

Obróbka wymaga skrupulatnej edycji z użyciem profesjonalnego sprzętu, komputera o wysokiej mocy obliczeniowej, zestawu deweloperskiego i rękawicy nawigacyjnej. Edytora wspomagają Inteligentne Systemy. Pierwszy erap edycji to usunięcie niepotrzebnych myśli i uczuć, a pozostawienie tylko jasnych emocji i czystej esencji danego gatunku BD. Zazwyczaj w komercyjnych wydaniach braindansu nie występują myśli nagrywającego, ponieważ przeszkadzają użytkownikom. Drugi etap, remiksowanie, służy uwypukleniu emocji w danych scenach, ale aby efekt był naturalny, wymagane jest wiele doświadczenia. Stworzenie takich scen bez IS byłoby praktycznie niemożliwe. Dodatkowo w pracy edytora pomóc może osoba, która doświadcza edytowanego nagrania, dzięki czemu końcowy produkt może zyskać na immersji.

Redaktorzy ze względu na wysoki czynnik wypalania się w tym zawodzie, są zastępowani przez najdroższe Inteligentne Systemy. Większość osób edytujących BD odchodzi z zawodu po dziesięciu do piętnastu latach.

Historia

Plakat erotycznego braindansu

Braindance został wynaleziony w 2007 roku przez studenta Uniwersytetu Kalifornijskiego w Santa Cruz. Początkowo wykorzystywany był do warunkowania awersyjnego dla skazanych przestępców. Krótko potem technologię zaczęto wykorzystywać w armii jako wojskowy symulator, a wkrótce również jako narzędzie w psychoterapii.

Poza wymienionymi zastosowanymi najbardziej powszechnym stała się rozrywka. Odkąd wynaleziono najnowsze techniki nagrywania i edytowania, braindance stał się popularny niemal wszędzie i zastąpił telewizję oraz gry komputerowe w drugiej połowie XXI wieku.

Pierwsze zestawy do nagrywania były duże i ciężkie. Między innymi z tego powodu w pierwszych nagraniach nie można było przejrzeć się w lustrze – aktorzy zwyczajnie unikali powierzchni odbijających obraz. Drugim powodem był dyskomfort i panika, jakie mogła nastąpić, po zobaczeniu bardzo realistycznego odbicia osoby, którą sie nie jest.

Wkrótce jednak ludzie przywykli do oglądania w lustrach cudzych twarzy, a urządzenia przybrały formy okularów lub później nawet wszczepów, umożliwiając nagrywanie prosto z cyberoczu.

Rodzaje

Religijny

Religijny braindance jest jednym z najlepszych sposobów na odczucie religijnej ekstazy. Przykładowo, Chrześcijańskie sekty odtworzyły ukrzyżowanie Chrystusa, by ich członkowie mogli doświadczyć cierpienia Mesjasza, a Buddyści pracują nad odtworzeniem stanu nirwany. Braindancewangeliści wykorzystują naiwność wiernych, aby bezpośrednio nawiązać kontakt z „Panem”, za co liczą sobie ogromne sumy pieniędzy; taka metoda wyłudzenia jest nielegalna, choć bardzo często spotykana.

Klubowy

Niektóre kluby korzystają z oprogramowania braindansu, by przesyłać użytkownikom doznania z koncertów i występów DJ-ów. Nastrój przebywającego w klubie nagrywającego jest mocno uwypuklany, by dopasować go do tempa i klimatu utworu.

Erotyczny

Reklama erotycznego braindansu

Braindance typu „sex” to szeroka kategoria, zawierająca materiały z poradami dla problematycznych małżeństw, jak i perwersyjny sekd BD w burdelach i salonach masażu. Takie nagrania pozwalają partnerom seksualnym na doświadczanie wzajemnych doznań w czasie rzeczywistym. Aby uniknąć niechcianych myśli potrzebne są specjalistyczne programy, chociaż niektórzy nalegają na doznania „bez zabezpieczenia”.

Czarny

Salon czarnego braindansu należący do gangu

Czarny braindance to nagrania nielegalnej przestępczości. Często są one brutalne, psychotyczno-seksualne lub oba naraz. Bardzo rzadko są edytowane przez wprawionych redaktorów lub nie poświęca im się na tyle uwagi, stąd ich niska jakość, zawierająca myśli przestępcy lub nagrywanej ofiary. Doświadczanie ich jest bardzo niebezpieczne i skutkują urazami psychicznymi. Jednakże jest to bardzo popularna forma wśród ciekawskich odbiorców oraz źródło dochodów gangów i innych organizacji przestępcznych.

Penitencjarny

Ta forma braindansu związana jest z terapią skazańców i była pierwotnym zastosowaniem tej technologii. Kwalifikujący się do rehabilitacji przestępcy często skazywani są również na penitencjarny braindance. Jego psychologiczne uwarunkowanie łamie ich wolę i zaszczepia w nich chęć współpracy i uległości. Następnie przeżywają reprezentację swojego przestępstwa w formie koszmaru sennego i umieszczenie użytkownika w formie ofiary. Po wielu powtarzanych sesjach i dodatkowej terapii w skazańcach zazwyczaj rozwija się silna awersja do agresywnych i aspołecznych zachowań, jak i zaburzeń lękowych.

Terapeutyczny

Terapeutyczny braindance to popularna metoda, coraz powszechniejsza w prywatnych klinikach, często występująca z tradycyjną terapią psychologiczną. Takie sesje umożliwiają pacjentom zmierzenie się z własnymi lękami w bezpiecznym, kontrolowanym środowisku. Leczenie jest bardzo skuteczne, ale i kosztowne, ze względu na złożoność kalibracji wobec choroby.

Braindanserzy

Przykładowy plakat produkcji BD.

Pierwsi celebryci braindansowi powstali, kiedy urządzenia do nagrywania zmniejszono gabarytowo. Dzięki powszechności i uniwersalności BD jako medium rozrywkowego, w 2077 gwiazdy nagrań znane są na całym świecie. Ich wizerunek nie zmienia się w postprodukcji i cieszą się tym samym statusem, co gwiazdy filmowe XX i początku XXI wieku.

Taką przykładową gwiazdą BD jest Lizzy Wizzy.

Doświadczenia związane z produkcjami BD umieszczają widza w centrum akcji, dzięki czemu mogą poczuć, jak to jest być swoją ulubioną postacią. W ten sposób tworzą bliskie, nawet intymne. W odpowiedzi na rosnącą popularność, gwiazdy braindansu zaczęły wypuszczać nagrania ze swojego codziennego życia, dzięki którym fani mogli przeżyć dzień z życia celebryty.

Z powodu dużej popularności takich nagrań powstają jednak pewne zagrożenia. Najbardziej powszechnym z nich jest braindansowe dysocjacyjne zaburzenie osobowości, czyli BD-DZO. Ciągłe doświadczanie życia gwiazdy sprawia, że widz wczuwa się w jej życie tak bardzo, że wkrótce wmawia sobie sam, że to on jest tym celebrytą i skradziono mu tożsamość oraz życie. W ten sposób celebryci stają się celami ataków swoich dawnych wielkich fanów.

Zagrożenia

Poza BD-DZO, przedawkowanie braindansu wiąże się z innymi zagrożeniami. Jednym z nich jest uzależnienie, które może powodować problemy związane z brakiem ruchu, złym odzywianiem i izolacją. Wystąpić może również zależność emocjonalna, związana z wysoką dawką emocji w najnowszych nagraniach, wynikającach z wyścigu o najlepszą produkcję pomiędzy twórcami BD. Odbiorcy tak silnych doświadczeń wkrótce obserwuje się otępienie i barierę emocjonalną. Prawdziwe życie staje się nudne, a jedyne uczucia wywołuje u nich jedynie braindance.